معنا و مفهوم افزایش نرخ ترک تحصیل
تاریخ انتشار: ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۸۱۱۳۹
آفتابنیوز :
از این رو، حوزه آموزشی نیز سرمایه گذاریهای زیادی را به سمت خود جلب میکند و برنامهریزی قابل توجهی نیز برای آن انجام میشود. دلیل این مساله نیز جدای از پیشران بودن حوزه آموزش در توسعه کشورها این است که اساسا نیروی انسانی، اصلیترین دارایی هر کشوری است و نیروی انسانیِ آموزشدیده و غنی، میتواند در نقش یک کاتالیزور در به حرکت واداشتن یک جامعه به سمت جلو ظاهر شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این راستا، کارشناسان بر این باورند نرخ ترک تحصیل در ایران به بیشترین میزان در نیم دهه اخیر رسیده است. از این رو، یافتههای میدانی حاکی از این هستند که نرخ ترک تحصیل در سالهای ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در تمامی مقاطع تحصیلی دچار افزایش شده است. در این چهارچوب نرخ ترک تحصیل در دوره ابتدایی به ۱.۲ درصد، در دوره متوسطه اول به ۵.۴۷ درصد و در متوسطه دوم به ۴.۴ درصد رسیده است. آمارهایی که در قیاس با دوره زمانی سال گذشته، از افزایش خبر میدهد. در این چهارچوب، در رابطه با آمارهایی از این دست به طور خاص میتوان به ۳ نکته مهم و محوری توجه داشت.
۱: تضعیف اولویت تحصیل برای جامعه
یکی از سادهترین پیامهای افزایش نرخ ترک تحصیل در سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ و ثبت بالاترین آمارها در این زمینه در طی ۵ سال اخیر این است که به نظر میرسد تحصیل در حالِ خارج شدن از یک اولویت مهم و محوری برای افراد جامعه است. به بیان ساده تر، افراد دیگر تحقق آن چشم اندازهایی را که برای خود در نظر میگیرند، از مجرای تحصیل میسر نمیبینند و تغییر جهتی قابل تامل را در این رابطه در دستورکار قرار داده اند.
موضوعی که در سالهای اخیر و همزمان با برجسته شدن معضل بیکاری برای افراد تحصیل کرده، ابعاد جدیتری را نیز به خود میگیرد. از این رو، همانطور که پیشتر نیز گفته شد، افراد جامعه دیگر به تحصیل به مثابه اهرمی که آنها را میتواند به چشم اندازهای مطلوبشان برساند، نمینگرند.
۲: گسترش فقر در جامعه
در این گزاره که بخش قابل توجهی از جمعیت کشورمان در سالهای اخیر فقیرتر شده اند، تردیدی نیست. موضوعی که تا حد زیادی ناشی از آشفتگی در فضای اقتصاد ایران و دور شدن فاصله دخل و خرج و یا بهتر بگوییم درآمد عموم مردم از تورم است.
حال در این فضا، کاملا قابل درک است که شاهد باشیم نرخ ترک تحصیل در کشورمان افزایش پیدا میکند. مبنای این مساله این است که طیفهای قابل توجهی از جمعیت کشورمان، تامین نیازهای اساسی زندگی خود را بر تحصیل اولویت میبخشند و سعی در کاهش چالشهای اقتصادیشان از رهگذر ورود زودرس به بازار کار دارند. اساسا در هر جامعهای که فقر و چالشهای اقتصادی اوج گیری داشته باشند، تحصیل به تدریج مزیت خود را از دست میدهد و حتی به یک مساله لاکچری تبدیل میشود.
حتی اگر از رهگذر "هرم مازلو" نیز به مساله بنگریم، انسان به طور طبیعی رفع نیازهای اساسی و حیاتی خود را بر دیگر نیازها نظیر تحصیل اولویت میبخشد و نمیتواند بدون رفع نیازهای ابتدایی و اساسی خود، به رفع دیگر نیازهایش بیندیشد. در این میان، مسوولان مختلف کشورمان نیز تاکنون در موضع گیریهای گوناگون خود تاکید کرده اند که فقر خود اصلیترین عامل در ترک تحصیل دانش آموزان ایرانی است.
البته که این وضعیت در نوع خود حامل چالشهای جدی در ادامه راه برای کشورمان خواهد بود. زیرا همانطور که پیشتر هم گفته شد، نیروهای آموزش دیده متخصص یکی از مهمترین سرمایههای هر کشور در مسیر حرکت به سمت توسعه هستند.
۳: چالش تاخر تاریخی نظام آموزشی
در نهایت باید گفت که نظام آموزشی کشورمان همواره با یک تاخر تاریخی در رابطه با دانش آموزان و مقتضیات روز مواجه بوده است. این بدان معناست که نظام آموزشی نتوانسته متناسب با مقتضیات زمان و البته دانش آموزانِ امروز برنامه ریزیهای لازم را انجام دهد و به پیش رود. این در حالی است که اگر ظرفیتهای عملیاتی برای تجهیز دانش آموزان به تواناییهای شغلی عملی در دوران تحصیل فراهم باشد، اساسا تحصیل خود به یک مولفه جذاب تبدیل میشود و میتواند بسیاری را از ترک تحصیل بازدارد.
با این حال، این مساله که نظام آموزشی ایران بیش از ماهیت عملی، از ظرفیتهای تئوریک برخوردار است نیز سبب شده تا در بحبوحه وضعیت اقتصادی نه چندان مساعد کشور، مزیت و جذابیتهای خود برای دانش آموزان را از دست بدهد و همین مساله موجب افزایش نرخ ترک تحصیل در کشورمان شده است. البته که مولفه کسب مهارت و سخت گیری در این رابطه، موضوعی است که سال هاست در نظامهای آموزشی پیشرو در جهان به ویژه در جهان غرب مورد توجه است و بایستی برای آن برنامه ریزیهای جدی نیز صورت میگیرد.
منبع: فرارومنبع: آفتاب
کلیدواژه: نرخ ترک تحصیل ترک تحصیل نرخ ترک تحصیل دانش آموزان نظام آموزشی آمار ها نیاز ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۸۱۱۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قهر پسران دهه هشتادی با دانشگاه
وقتی شغلهای آزاد و دلالی پردرآمد و معافیتهای مالیاتی هست، چرا این همه سال عمرمون را صرف دانشگاه کنیم.» یا «خب دختران راهی جز درس خواندن ندارن اما داستان پسرها فرق می کنه» اینها حرفهای تعداد زیادی از پسران دهه هشتادی است که امسال عطای شرکت در کنکور را به لقایش بخشیدهاند و در کنکور شرکت نکردهاند.
آمار داوطلبان کنکور سال جاری نشان میدهد از مجموع یک میلیون و ۱۵۲ هزار و ۵۱۸ داوطلب که در نوبت اول آزمون سراسری ۱۴۰۳ ثبتنام کردهاند تنها ۳۷ درصد مرد هستند.
عدم اقبال پسران برای ورود به دانشگاه به دلیل نگرانی از اشتغال بعد از فارغالتحصیلی موجب شده که بسیاری از آنها آموختن مهارت و ایجاد کسب و کار را بر رفتن به دانشگاه ترجیح دهند.
معاون پژوهشی اسبق وزارت علوم محمد مهدینژاد نوری میگوید: تغییر در نسبت ورودی دختران و پسران به دانشگاه، از اوایل دهه ۹۰ شروع شده است.
این در حالی است که افزایش نرخ بیکاری فارغالتحصیلان آموزش عالی در فاصله سال تحصیلی ۱۳۹۱ ـ ۱۳۹۰ و ۱۴۰۱ ـ ۱۴۰۰ با وجود کاهش نرخ بیکاری از عوامل موثر در کاهش رغبت جمعیت جوان به خصوص پسران به ادامه تحصیلات عالی است.
تحصیلات دانشگاهی برای بسیاری از متولدان دهههای ۶۰ و ۷۰ تبدیل به تضمینی برای یافتن شغل نشد، از سویی دیگر نبود بازار کار متناسب با رشتههای دانشگاهی، درآمدهای پایین و انتظارات جامعه از مردان برای تأمین معیشت، منجر به ورود زودهنگام آنها به بازار کار در رشتههای درآمدزا شده است.
در آینده نزدیک تعداد دختران تحصیلکرده دانشگاهی بیشتر از مردان تحصیلکرده خواهد بود. حتی این پدیده در ازدواجهای سالهای اخیر نمود بیشتری داشته و اصولاً تبدیل به یکی از موانع ازدواج شده است. زیرا دختران دوست دارند سطح دانش پسر بیشتر یا برابر با خودشان باشد. با توجه به اینکه به تدریج اهمیت درآمد از مدرک بیشتر میشود، اما تا تثبیت کامل این فرهنگ، همچنان دختران تحصیلکرده در آینده گزینههای کمتری برای ازدواج خواهند داشت.
معاون نظارت و راهبری ستاد تعلیم و تربیت شورای عالی انقلاب فرهنگی سیدجلال موسوی با تأکید بر اینکه آمار پیشتازی ۲۶ درصدی دختران داوطلب ورود به دانشگاه نشاندهنده اصلاح فرهنگ مهارتمحوری در کشور است، ابراز میدارد که «بحث اشتغال برای آقایان مهمتر است» و به همین دلیل اولویت اول آقایان تحصیلات آکادمیک نیست.
عضو سابق شورایعالی انقلاب فرهنگی مهدی گلشنی کاهش تعداد پسران در کنکور را نشاندهنده نقص در آموزش عالی میداند و میگوید اگر در چند سال آینده روند به همین صورت باشد و اعتدال ایجاد نشود حتی تبعات اجتماعی به همراه دارد.
طبق نظر جامعهشناسان، جامعه از مردان انتظار سرپرستی خانواده و تأمین معیشت دارند، به همین خاطر مرد از همان ابتدا مسیرش را تغییر میدهد. پس ایجاد امید در پسران برای بهتر شدن زندگی مادی آنها در صورت ادامه تحصیل، میتواند انگیزه موثری برای تعادل در دانشگاهها باشد. تأکید بر کسب منزلت اجتماعی همراه با تحصیلات عالیه هم می تواند در ایجاد انگیزه ارزشی برای تشویق پسران مؤثر باشد.
منبع: خبرگزاری فارس